OUR DISCOURSE

  जेबी विश्वकर्मा २०७७ श्रावण १७ शनिबार १०:४५:०० अहंकार निर्देशित नरसंहार सन् २०१४ डिसेम्बर १६ मा पाकिस्तानको पेसावरमा आतंकवादीले एक्कासि गोली हानी १३४ जना बालबालिकासहित १५० जनाको हत्या गरेजस्तै वा शक्तिकेन्द्रले अफगानिस्तान, सिरिया, लिबिया आदि देशमा युद्धकविमानबाट आक्रमण गरी सयौँ निहत्था नागरिकको हत्या गरेझैँ रुकुम सोतीमा गाउँलेले निहत्था १८ जना युवामाथि आक्रमण गरी नवराज विश्वकर्मा (२१), टीकाराम सुनार (२०, गणेश बुढामगर (१७), लोकेन्द्र सुनार (१८), सञ्जु विक (२१) र गोविन्द शाही (१९)को नृशंस हत्या गरियो । आतंकवादी हमलालेझैँ मनमस्तिष्क हल्लाउने रुकुम नरसंहारले सिंगो राज्यसंयन्त्र, राजनीति, नागरिक संगठनसमक्ष गम्भीर प्रश्नहरू खडा गरिदिएको छ ।  संसारभरि नै अत्याचारी शासकहरूले वर्ग, रङ्ग र जातका मानिसमाथि चरम दमन गर्दै आएका छन् भने त्यस्ता दमनविरुद्ध प्रतिरोध संघर्ष पनि प्रशस्त भएका छन् । पहिलो विश्वयुद्धको अन्त्यपछि अमेरिकामा रङ्गभेदी अहंकारवादी गोराहरूले अफ्रिकन-अमेरिकनमाथि अत्याचारी हत्याको शृङ्खला नै चलाएका थिए । मिचिगनमा उत्तर र दक्षिणी गाउँबाट कामका लागि सहर पसेका अफ्रिकन-अमेरिकनमाथि सत

रुकुम नरसंहार  : सत्ता षड्यन्त्रको विद्रुप तस्बिर जेबी विश्वकर्मा फुर्सद  २७ असार २०७७ ११:०४:०० प्रतिक्रान्ति माओवादी क्रान्ति र रुकुम  संसारभरि नै कम्युनिस्ट क्रान्ति वा समाजवादी आन्दोलन रक्षात्मक अवस्थामा पुगेको छ। समाजवादी राज्यव्यवस्थाको अभ्यास गरिरहेका सीमित देशहरू पनि भूमण्डलीकृत पुँजीवादी अर्थ-राजनीतिक व्यवस्थाविरुद्ध निरन्तर संघर्षमा छन्। संसारकै कम्युनिस्ट र समाजवादी क्रान्ति कठिन बन्दै गइरहेको अवस्थामा नेपालमा वि.सं. २०५२ देखि तत्कालीन नेकपा (माआवादी)ले दस वर्ष लामो जनयुद्ध गर्‍यो। यसले एकातिर संसारभरि नै कम्युनिस्ट क्रान्तिको सम्भावना छ भन्ने सन्देश दिएको थियो भने अर्कातिर क्रान्तिमार्फत नयाँ राज्यव्यवस्था निर्माण गर्न संकेत पनि दिएको थियो। उक्त क्रान्तिमा सामन्ती राजतन्त्रको अन्त्य, धर्मनिरपेक्षता, पितृसत्तात्मक शोषणको अन्त्य, सबै खाले जातीय शोषण उत्पीडनको अन्त्य, जातीय स्वायत्त शासन र दलितमाथिको विभेदको अन्त्य आदि मागलाई प्राथमिकतासहित उठाइएको थियो। त्यसैले जनयुद्धमा सबैभन्दा बढी गरिब र श्रमजीवी वर्ग, आदिवासी जनजाति, दलित, महिला र सीमान्तीकृत समुदाय सहभागी भएका थिए।  रोल्प

संगीत खेल पर्यावरण विज्ञान प्रविधि जेबी विश्वकर्मा २०७७ जेठ १० शनिबार  चेपुवामा सीमान्त समुदाय  प्रत्येक रात नौमध्ये एकजना भोकै सुत्छन्   गरिबविरोधी विश्वव्यवस्था  विश्व अर्थ–राजनीतिक व्यवस्था नै श्रमिक र सीमान्तकृत समुदायमाथि शोषण र दमनको चक्रबाट गुज्रिएको छ । दासयुगमा मानिसलाई पशुसरह खरिद–बिक्री गरिन्थ्यो । सामन्तवादी–पुँजीवादी राज्यव्यवस्थाले निर्माण गरेको शक्ति र स्रोतको असमान वितरणका परिणामस्वरूप संसारको विशाल जनसंख्याले गरिबी, असमानता र अन्यायमा बाँच्नुप-यो ।    सन् १९५० पछि प्रजातन्त्र, खुला बजार अर्थनीति, स्वतन्त्रता आदिका नाममा स्थापित पुँजीवादी लोकतान्त्रिक व्यवस्थाले पनि मूलतः आर्थिक रूपमा कमजोर र सीमान्तकृत समुदायलाई थप विभेद र बहिष्करणमा पार्दै लग्यो । सन् १९८० पछि विकसित भूमण्डलीकृत पुँजीवादी व्यवस्थाले गरिब र सीमान्तकृत समुदायमाथि थप विभेद र बहिष्करणको प्रवद्र्धन गरिरहेको छ ।    संसारकै लोकतान्त्रिक मुलुक दाबी गर्ने अमेरिकामा सन् २०१६ मा भएको एक अध्ययनअनुसार २० प्रतिशत धनीले ९० प्रतिशत सम्पत्ति कब्जा गरेका छन् भने २० प्रतिशत जनता गरिबीको रेखामुनि छन् । विश्वभरि प्रभुत्व

२०७७ जेठ १ बिहीबार सैद्धान्तिक रूपमा कम्युनिस्ट पार्टीले समानता र न्यायको पक्षमा संघर्ष र क्रान्ति गर्दै आएको इतिहास छ । राज्यसत्ताले श्रमजीवी, मजदुर र बहिष्करणमा पारिएका समुदायमाथिको थिचोमिचोको अन्त्यका लागि संघर्ष गर्नु कम्युनिस्ट आन्दोलनको चारित्रिक विशेषता हो । दास–मालिक युगमा राज्यव्यवस्थाले दासमाथि गरेको अमानवीय अत्याचार होस् वा औद्योगिक क्रान्तिसँगै विकास भएको एकाधिकारवादी पुँजीवादी व्यवस्थाले श्रमिकमाथि गरेको चरम शोषण र दमनविरुद्ध श्रमजीवी मजदुर वर्गलाई संगठित गर्दै भएका क्रान्ति हुन्, त्यसको नेतृत्व कम्युनिस्ट पार्टीले नै गरेका थिए । श्रमजीवी वर्गकै संघर्षका कारण संसारभरि सानदार क्रान्ति र संघर्षले सामन्ती, एकाधिकार पुँजीवादी सत्तालाई पल्टाइदिएको थियो । दोस्रो विश्वयुद्धदेखि रक्षात्मक अवस्थामा पुगेको विश्व कम्युनिस्ट आन्दोलन शक्तिशाली भूमण्डलीकृत विश्व पुँजीवादसम्म आइपुग्दा थप रक्षात्मक हुन पुगेको छ । नेपालमा पनि ००६ वैशाख ६ गते ‘नागरिक अधिकारका लागि लड्ने’ प्रतिबद्धतासहितको पर्चा जारी गरेर गठित नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी अस्तित्वमा आयो ।  १५ सेप्टेम्बर १९४९ मा जारी भएको नेपाल कम

जेबी विश्वकर्मा २०७६ चैत ३० आइतबार ०९:३७:०० दृष्टिकोण महामारीको बहुआयामिक सिकार को हुँदै छ ? महामारीबाट सबैभन्दा प्रताडित गरिब र सीमान्तीकृतको स्वास्थ्य अधिकार सुनिश्चित गर्न सरकार जिम्मेवार र जवाफदेही हुनैपर्छ नेपालमा पछिल्लो करिब दुई दशकमा राजनीतिक संघर्ष र प्राकृतिक विपत्तिबाट ठूलो संख्यामा मानवीय क्षति हुन पुग्यो । ०५२ सालदेखि तत्कालीन नेकपा (माओवादी)ले सञ्चालन गरेको १० वर्षे जनयुद्धका क्रममा करिब १७ हजारको ज्यान गुम्यो, ठूलो संख्यामा बेपत्ता पारिए भने घाइते अपांगता भएका व्यक्तिको संख्या पनि निकै ठूलो छ । यसैगरी ०७२ को भूकम्पका कारण करिब नौ हजार मानिस मारिएका थिए भने २२ हजारभन्दा बढी घाइते भए । राजनीतिक रूपान्तरणको संघर्ष होस् र प्राकृतिक विपत्तिका कारण ज्यान गुमाउने वा सबैभन्दा प्रभावित हुनेमा आदिवासी जनजाति, दलित र सीमान्तीकृत समुदाय नै बढी छन् । अहिले संसारभरि कोरोना भाइरसका कारण करिब १७ लाख संक्रमित भइसकेका छन् भने करिब एक लाखभन्दा बढीको मृत्यु भइसकेको छ । मार्चको मध्यतिरदेखि संक्रमति र मृतकको संख्या तीव्र गतिमा बढिरहेको छ । पछिल्लो केही दिनमा प्रतिदिन करिब लाख नयाँ संक्रमित भे